ए ! राजन , तिमी त मरी सक्यौ

कविता

ए ! राजन् तिमी त मरी सक्यौ

दीपक जडित

ए ! राजन
तिमीले जितेकै कैले थियौ र?
तिमीले त हारी सक्यौ
राजाहरुको जीत त
जनताको मन जितेर पो हुन्छ
तिमीले त जनताहरु माथि
सदियौं दमनको जाँतो चलाई रहयौ
र हामी राजाहरु ले नै
सदियौं नेपाल र नेपालीहरु
जोगएर रखेका हौं भन्ने
भ्रमको घान हाली रहयौ
तर यो भ्रम त
तिमी भित्र पो थियो राजन
जोगाएका त तिमी राजाहरुलाई थिए
निर्धा सोझा जनताले
फेरी पनि तिमीले बद्लामा
निरँकुशताको ओखलमा हालिरहयौ
ति नै जनताहरु लाई
र अत्याचारको मुशल बर्षइरहयौ
तिमीले ओखल मा कुटेका
अलग अलग जनताहरु
तिम्रै निर्मम पिसाई बाट
पिठो भएर
आज एक जुट भएका छन
र उठेर एकै बोली बोल्दै
तिमीलाई हरएका छन
ए ! राजन ,
तिमीले हरेका मात्रै कहाँ हौ र?
तिमी त मरी सक्यौ
राजाहरु जिउँदो त
जनताको मन भित्र बाँचेर पो हुन्छन
तिमीलाई त जनताहरुले
मुर्दा सम्झेर फालिसके मन भित्र बाट
अब ईतिहासले तिमीलाई
श्री पेच पहिरिएको मुर्दा राजा
भनेर लेख्न मात्र बाँकी छ
यदि तिमी जिउँदो छौ भने
हे राजन
कि त फुकाल श्री पेच
र राखिदेउ सङ्राहलयमा
कि त निस्क बाहिर
म तिम्रै घर अगाडीको मुल बाटोमा
छाती खोलेर तिमीलाई मुर्दाबाद भन्दैछु
मेरो आवाज दबाउन सक्छौ भने
ठोक गोली मेरो छातीमा
म राजा मुर्दाबाद भन्दै
तिम्रै घर अगाडीको मुलबाटोमा
आफुलाई बलिदान दिएर
तथाकथित दरबारमार्ग भनिने
तिम्रो घर अगाडीको मूल बाटोलाई
बलिदान मार्ग बनाउन तैयार छु ।

यो कविता मेरो गणतान्त्रीक गीत , कविता , गजलहरुको सँग्रह खडेरीको खेती बाट लिएको हुँ ।