गजल : सुन्दर यौटा फोटो होस्

यो भन्दा अघिल्लो पोष्टमा राखेको कविता ' बाग्मतीको नियति ; गति नेपालको ' मा कमेण्ट गर्दा मैले ब्लगमा राखेको फोटोमाथी पनि जोडदार कमेण्ट ठोकिदिनुभएको थियो कसैले Anonymous भएर । मलाई फोटोले साँच्चै सोचमा डुबायो र फोटो फेर्न नै बाध्य तुल्यायो । फेरेर अर्को राम्रो फोटो राख्ने ईच्छा भयो तर राम्रो फोटो पाईनं । फोटो राखेजति सबै फाईलहरु खोजें र बल्ल यौटामा चित्त बुझाएर ब्लगमा राखें । त्यसबेलासम्म मलाई फोटो शब्दले झोंक चलाईसकेको थियो । के को राम्रो चाहियो नि फोटो सोटो भन्दैथें फोटो शब्दमै यौटा गजलको काफिया बन्ने सम्भावना देखें तब त के चाहियो लागें कस्सिएर फोटोलाई काफिया बनाएर यौटा गजल लेख्न । र लेखें यस्तो -

रुप यो कुरुप संधैको छ सुन्दर यौटा फोटो होस् ।
गाँसोस् साईनो त्यै फोटोले त्यो लामोहोस् न कि छोटो होस् ।

शुशिल हुन उनि अझ सुन्दर हुन विचारमा ,
के नै नाप्छ र रुपले भलै शरिर थोरै मोटो होस् ।

सिंगारिनु किन ? मेरो ज्यान सधैं धुलोमाटो मै छ ,
उनको मुखेञ्जी पर्दा तर सुकिलो यौटा भोटो होस् ।

ईज्जत र प्रेम दिई उनलाई सुखी राख्न सकुँ ,
बस्ने कुटी , लाउने सुती अनि खाने आटोरोटो होस् ।

जुनै किन छुनुपर्यो र हाँस्न सकुँ भुईँमै तर ,
चाहंदैन 'दीपक' फेरी नि भाग्य उसकै खोटो होस् ।

धन्यवाद अज्ञातजीलाई , यो गजल भेंट तपाईंलाई । फेरी आउनुभयो भने तपाईंले पनि भनिदिनुहोला है त कस्तो भयो ?