गीत : मुटु झिकी ।

मुटु झिकी देखाईदियौ घाउ कति गहिरो छ
तिम्रै जस्तो मेरो पनि छातिभित्र पहिरो छ
खसेको छु तल तल आफ्नै मनको भिरैभिर
सक्ने भए रोईदिन्थें तिम्रो पनि सबै पिर ।

कति मनका घाउहरु समयले छोपिदिन्छ
कति मनमा घाउ अझै समयले खोपिदिन्छ
जे गरे नि भोग्नै पर्छ निधारमा लेखेजति
कहाँ पाईन्छ र खुशी मात्रै मनले देखेजति ।

सयौं मुटु तिमी र म भन्दा धेरै दुखेका छन
हजार जीवन हामी भन्दा झनै धेरै झुकेका छन
तिमीले जित्ने भए मेरो जिन्दगी म हारिदिन्थें
मेरै मनमा तिम्रा सबै दुखाईहरु सारिदिन्थें ।

गीत : मनले सोध्यो मलाई ।

आँखाले खोज्यो तिमीलाई
मुटुले रोज्यो तिमीलाई
माया गाँसु कि नगाँसु
मनले सोध्यो मलाई ।


सपनीमा रातैभरी
अंगालोमा तिमी थियौ
बिहानीमा ब्युँझाएर
कहाँ कता बिलाई गयौ
एकै छिनको यो खुशीमा
म हाँसु कि नहाँसु
मनले सोध्यो मलाई ।


सम्झिएर तिमीलाई
मुटु साह्रै दुखेको छ
भनिदेउ त्यो मुटुमा
माया कति लुकेको छ
यति धेरै ब्याथा बोकि
म बाँचु कि नबाँचु
मनले सोध्यो मलाई ।

कविता : एक गह आँशु ।

पोखिएं धेरै पोखें आफुलाई घरीघरी
चुहिएर थोपा तप्तपी आफ्नै वरिपरी ।
डुबें आफैंभित्र कैले बनि दर्के झरी
कहिले बनें बाछिटा फाट्टफुट्ट गरी ।
बन्दै फुटें पानीफोका मनको छानोबाट झरी
बगीरहें मनको खोल्सै खोल्सा बलेंसीमा परी ।
टेकें पाईला त्यो मनमा यो मनको खोला तरी
नयाँ नौला खुशीहरु धेरै भेटने आशमा परी ।
चिरिए खुशीहरु परेर धाँजा चरचरी
चर्किएर खडेरीले सुकेको तलाउ सरी ।
झरे आँशु रित्तिउञ्जेल उहिबेला बरबरी
आजसम्म तर बाँचेको छु हजारौं मृत्यु मरी ।
अब मात्रै छ म संग एक गह आँशु प्यारी
पोखिदिउं कि सबै आजै राखौं मनैमा सारी ।

नेपाली पोष्ट डटकममा प्रकाशित ।

गीत : कहाँ गयौ मलाई छाडी ।

कहाँ गयौ मलाई छाडी यो गाँउको विरानीमा
कति निदाउं तिम्रो तस्विर राखेर सिरानीमा ।

मेलापात अर्मपर्म गोठालो या हाट बजार
जताततै छाड्यौ केवल सम्झनाका पल हजार
हेरौं कती तिम्रो बाटो थाकीसके यि नजर ।

सम्झनाका हरेक पलमा याद बनि तिमी आउंछौ
साँझबिहान यो मनको मझेरीमा तिमी छाउंछौ
रात जब हुन्छ तिमी जुन बनि उदाउंछौ ।

अल्छि लागेपछि..........

आजभोली जाँगर त्यसै मरेको छ । न नयाँ कुरा केहि लेख्न सकेको छु न त लेख्दै गरेका कुराहरुलाई निरन्तरता दिन सकेकै छु । ब्लगमा राख्नुपर्ने कुराहरु धेरै छन तर जाँगर नै नचलेपछि के लाग्छ र ? त्यसो त प्रत्येकदिन कम्तीमा छ घण्टा (धेरैजसो राती) कम्प्युटरमा बस्ने म आजभोली मुश्किलले २ घण्टा बस्छु होला । मैले आफुले लेखिरहेको दुईवटा ब्लगहरु , यौटा यहि र अर्को हाम्रो गौरादह र अर्को यौटा मैले ईडिट गर्ने गरेको गरेर जम्मा ३ वटा ब्लगहरु देख्दा माया लागेर आउंछ - भक्तराज आचार्यले गाए जस्तै - हजार सपनाहरुको माया लागेर आउंछ बाँच्ने रहर जस्तै मनमा भएर आउंछ ..................

म लेख्नलाई त्यती अल्छि गर्ने मान्छे त हैन तर खै किन हो आजभोली त्यस्तै भै रहेछ । त्यस्तै भन्नाले त्यस्तै क्या । खासकुरा कम्प्युटरले मलाई नियमित टाउको दुख्ने ब्याथा दिएको छ । आजभोली खल्तीमै Aspirin नबोकी धरै छैन त्यसैले पनि कम्प्युटरमा कम बस्न थालेको छु र कम लेख्ने गरेको पनि हुँ यो क्रमको अन्त्य सायद आँखामा चस्मा नचढाई नरोकिएला ।

जहाँ सम्म जाँगरको कुरा छ अब भने नभएको जाँगरको सिला खोजेर भएपनि लेख्ने क्रमलाई निरन्तरता दिने बिचार गरेको छु । हेरौं लेख्छु होला ।

Haikus of this week.

_______


A group of sad clouds
Are taking the agonies of hills
Far and far with them . ( 13th March 2007 )
__________


--------------
------------------
----------------- . ( 12th March 2007 )
__________


--------------
------------------
--------------- . ( 11th March 2007 )
_______


Some familiar faces
Smiling their grief
From both side of river . ( 10th March 2007 )
________


What you looking at horizon
Feel the warmth of cold water
Every time the tide comes to your feet . ( 9th March 2007 )
_______


No body care where the hell
The root coming from and it
Was an attraction of youth. ( 8th March 2007 )
______


Entertainment goes
A lifetime adventure
Someway some time . (7th March 2007 )
____

I tried to write Haiku everyday in poetry.com but I missed two this time .

गीत : कहाँ राख्यौ मलाई ।

कहाँ राख्यौ मलाई देखिनं तिम्रो आँखाको नानीमा
बगाई दियौ कि मलाई त्यही आँखाको पानीमा ।

म त भन्थें तिम्रो आँखामा सपना बनेर बसेको छु
अजम्बरी माया बनेर तिम्रो मुटुभित्र पसेको छु
थाहा पाएं आज तिम्रो नजरमा म त तल तल खसेको छु ।

दिन्छु भन्थ्यौ तिमी फूलै फूल काँढा बाहेक मैले केहि देखिंन
तिम्रो बाहेक मैले अरु कसैको मुटुभित्र कुनै नाम लेखिंन
सबको आफ्नो आफ्नो खुशी हुन्छ भनेरै त तिम्रो बाटो छेकिंन ।

कविता : फेरी आकाश मुस्कुरायो ।

दैब जानुन
कतिञ्जेल लाग्ने हो घाम
बादलहरु हराएर
चम्किलो सुर्य हाँस्दै
आजभोली
खुल्ने गर्दछ आकाश ।
बिहानीपख
पारीलो घाममा नाच्दै
समुह समुह
छिर्बिरे पुतलीहरु
रंगीबिरंगी फूलहरु संग
मितेरी गाँस्छन ।
दिनभरी तिमी डुल्छौ
मनैभरी उमंग गाउंदै
त्यो सडक - त्यो सहर
दिनभरी म हिंड्छु
आँखैभरी सपना गाउंदै
त्यो टार - त्यो पाखा ।
साँझ संधै
हामीले गाउंने सपनाको
मधुर लय समातेर
हामीले गाउंने उमंगको
पंखेटा फट्फटाउंदै
बथान बथान
साना ठुला चराहरु
बिदा हुन्छन एक अर्कामा ।
बुझ्नेहरु भन्छन
अर्को स्वर्गको कल्पना नगर
यो भन्दा सुन्दर
अर्को धर्ती कहिं छैन
हामी भन्दैछौं
धर्तीको यो स्वर्गलाई
अझै सुन्दर बनाउंदै जाउँ ।
समयले आकाशलाई सोध्यो
कहाँ गए आज
हिंजोका काला बादलहरु ?
आफैंमा सुन्य आकाश
जवाफमा हिंजो बिर्षिदिंदै
एक पटक फेरी मुस्कुरायो ।

नेपालीपोष्ट डटकममा प्रकाशित ।

गीत : च्यातीदेउ मेरा यादहरु ।

च्यातीदेउ मेरा यादहरु म त तिमीलाई भुल्न सक्दिन
बदलामा तिम्रो मनभरी आँधीहुरी म हुल्न सक्दिन ।

बाँझो मनको खेतैभरी रहरहरु रोपेको थिएं
त्यै मनको घाउहरु खुशी फूलाई छोपेको थिएं
चुंडाईदेउ मेरा रहरहरु म त खुशी फुल्न सक्दिन
बदलामा तिम्रो मनभरी आँधीहुरी म हुल्न सक्दिन ।

छेकिदियौ बाटो मेरो मैले हिंड्ने ठाउँ छैन
मेटाएर त्यो मुटुमा भन्यौ तेरो नाउँ छैन
रोकिदेउ मेरो पाईलाहरु म त्यो मनमा डुल्न सक्दिन
बदलामा तिम्रो मनभरी आँधीहुरी म हुल्न सक्दिन ।

Haikus of this week .

Tuesday , Feb 27th , 2007

Of course today we are
Having more fresher
Kisses then ever before. ( there was a butterfly and a flower in the picture I forgot to save. )

Wednesday , Feb 28th , 2007

Did we noticed the time ?
When it ran out and
We get old beautifully . ( A snow-covered tree was in picture. )

Thursday , March 1st , 2007

Some restless clouds
Above the hills
The dream of highland lass. ( A clear day , hills and some clouds were in the picture. )

Friday , March 2nd , 2007

Who made a mess of the paintings
With the words and you messed
The word with paintings . ( forgot what was in the picture but that time there was mistake in publishing pictures with written haikus at poetry.com . )

Saturday , March 3rd , 2007

What comes out in crearure
Through the nature is
Love and only love . ( two ducks in the edge of lake were in picture. )

Sunday , March 4th , 2007

And I saw myself
Inner and inner
Into you deeper . ( perhaps there was a clear lake view in the picture but I'm not sure.)

Monday , March 5th , 2007

A wild hut in front of a lake
Middle in the jungle
Is kool but not heaven , baby . ( surely a lake in the jungle and a small hut was in the picture. )


Tuesday , March 6th , 2007

A beautiful day presents
A beautiful butterfly and
Some beautiful flowers to us . ( Some flowers and a butterfly was in picture.)

I will not forget to save the inspirational photos in the further days , I promise.

कविता : आगो , पानी र मान्छेहरु ।

आगो
सल्काए आगो
मान्छेहरुले जताततै
डढेलो बनेर
सल्कियो
गाउँ वस्ती सहर
डढे आँखिर
मान्छेहरु नै
चित्कार फैलिएर
डढेका अनुहारहरु
भन्न थाले
पानी
खन्याए पानी
मान्छेहरुले जताततै
भलबाढी बनेर
बग्यो
गाउँ वस्ती सहर
बगे आँखिर
मान्छेहरु नै
बोली हराएर
बगेका अनुहारहरु
मौन छन आज ।

गीत : जीवन संसार देख्नलाई हो ।

जीवन शिखरमा टेक्नलाई हो फेदीमै तिमी नबिसाउ
जीवन संसार देख्नलाई हो आँखा छोपेर ननिदाउ ।

तिमीले माया गर्ने कोहि नहोला तिमीलाई माया गर्ने कति छन हेर
काँडा संगै फूल फूलेको देख्ने छौ केवल तिमी आफ्नो हेराई फेर
जीवन ईतिहास लेख्नलाई हो ईतिहासमा तिमी नबिलाउ
जीवन संसार देख्नलाई हो आँखा छोपेर ननिदाउ ।

तिम्रो बाटोमा जंघार होलान पौडिएर पारी तरेर जाउ
समस्याहरु संग जुध्न छाडेर कमजोर भएर हरेस नखाउ
जीवन बाधा छेक्नलाई हो बाधासंग तिमी नबिलाउ
जीवन संसार देख्नलाई हो आँखा छोपेर ननिदाउ ।

गन्थन मन्थन ।

एक्कासी दुख्न शुरु भएको दाँतले मलाई एकरात रातभरी निदाउन दिएन । यतिजोडले दाँत दुख्ला भनेर सोचेकै थिईनं मैले । भोलिपल्टको काम सकाएर दाँतको डक्टरकोमा गएं । अघिल्लो रात सुत्न नसकेकोले गर्दा म तुरुन्तै त्यो दाँत उखेलेर फाल्न चाहन्थें तर डेण्टिस्टले मलाई एक हफ्ताको लागी पेन किलर दिएर एक हफ्तापछि दाँत उखेल्ने अपोईण्टमण्ट दियो । अहिले त दाँत उखेलेको पनि २ दिन भै सक्यो । देब्रेपट्टीको तल्लो सबैभन्दा पछाडीको बंगारामा किरा लागेछ । अरुमा सर्ला भन्ने पिर भयो । म आफ्नो दाँत बलियो छ भनेर ढुक्क थिएं तर अहिले यौटा गुमाएर एकतिस वटा मात्र दाँत बाँकी रहेको छ । दाँतको कारणले केहि दिन यता मैले नयाँ केहि कुरा लेखेको छैन । ईन्टरनेटमा बस्दा मैले प्रत्येक दिन poetry.com मा हाईकु भने लेख्न छाडेको छैन । माई संसार डटकममा news हेरिरहेको छु तर कमेण्ट लेखेको छैन । नेपाली पोष्ट मार्फत थाहा पाएं उमेश जी लाई मण्डलेहरुले राजाको बिरोधमा लेखे कार्यवाही गर्ने धम्की दिएका रहेछन । लोकतन्त्र र गणतन्त्र भन्दै कुर्लिने नेताहरुले नेपाललाई नयाँ नेपाल बनाउन नसकुञ्जेल सम्म यो क्रम रोकिने छैन । नेपाल नयाँ भएको प्रत्याभुती हरेक आँगनमा हुनु पर्छ र मात्र यौटा नागरिकले निर्धक्क भएर बोल्न अनि लेख्न पाउंछ । लेख्नको लागी त अहिले पनि लेखिरहेकै छन तर भयरहित वातावरण बनिसकेको छैन भन्ने कुरको पुष्टी गरेको छ माई संसारका ब्लगर ( उमेश श्रेष्ठ ) लाई दिएको धम्कीले ।

सार्है दुखलाग्दो कुरा हो यो नेपाल हामीले सोचेको दिशामा र गतीमा हिंडेको छैन । नेपालका नेताहरुको निश्चयनै हामी सामान्य मान्छे भन्दा विचारशील छन तर उनिहरुको विचारलाई प्रतिगमनको माकुरे जालोले जेलेको छ । किन उनिहरु आफ्नो विचारलाई ढाक्ने माकुरे जालो पन्साउन सक्दैनन ? अहिले फेरी एमालेले राजा बचाउने कुरा गर्न थालेको समाचार माई संसारमा पढें । एमाले कहिल्यै सुध्रिदैनं ? राजा सहितको भोलीको नेपालमा प्रधान मंत्री बन्ने सपनामा एमाले महासचिब नेपाल विबेकले शुन्य बन्दैछन त ? बरु उनले आफु र आफ्नो पार्टीलाई कम्युनिष्ट नै नभने हुन्थ्यो होला । आफुले अंगालेको सिद्दान्त अंगाल्न नसक्नेहरु कम्युनिष्ट हुन भनेर कसै कसैले भनेको मैले नेपालमा हुंदै सुनेको थिएं । के साँच्चै हो त ? मलाई कम्युनिष्टहरुको चिन्ता लगेको हैन तर अढाईसय बर्षदेखि नेपालमा भगवान भएर राज गर्नेहरुलाई हटाउलान भनेर सबैले भरोषा गर्नेहरुले गर्दा नयाँ नेपालको सपना अझैसम्म अधुरो भएकोमा चिन्ता लागेको हो ।

यसबिचमा यो संसार डटकम नामको अर्को नयाँ ब्लग उदाएको पाएं । त्यसो त मैले पनि अर्को हाम्रो गौरादह ब्लग शुरु गरेको छु । यो संसार ब्लगले राजनीतिसंग गोरु बेचेको साईनो पनि लगाउने छैन भनेर घोषणा गरेको छ । अचम्म लाग्यो , राजनीति त यौटा सचेत नागरिकले अनिवार्य छलफल गर्नु पर्ने बिषय हो । मान्छेको जीवनमा जसरी अन्य पक्षहरुको महत्व हुन्छ त्यसरी नै राजनीतिको पनि हुन्छ । राजनीतिक छलफललाई ब्लगमा राख्दैमा त्यो ब्लग राजनीतिक ब्लग हुन्छ र ? मेरो ब्लगमा मैले साहित्यलाई प्रमुखता दिएको छु । आफुले रचना गरेको कुराहरु राख्छु म तर पनि राजनीतिक बिषयमा आफुलाई खट्केको कुराहरु पनि लेख्ने गर्छु म । जे होस यो संसार डटकमले राजनीतिक कुराहरु राख्दिनं भन्नु खासै अनौठो पनि होईन र मैले बिरोध गरेको पनि होईन ।

दाँतबाट शुरु गरेको कुरा यसरी अगाडी बड्यो कि यो बिचमा म केहि भन्न नपाएर निक्कै गुम्सिएको थिएं । त्यस्तै मध्धे अर्को कुरा मैले निकाल्न लागेको अर्को गीती अल्बम अबोध परेलीहरु अहिले म्युजिक नेपालमा पुगेको छ तर त्यहाँ बाट निकाल्न पाउने हो या हैन त्यो भने थाहा भै सकेको छैन । यो हफ्ताभित्रमा थाहा हुन्छ म्युजिक नेपालले निकाल्छ कि निकाल्दैन भनेर । अबोध परेलीहरुको बारेमा अलिपछि म बिस्तारमा लेख्ने छु । अर्को कुरा मैले अब आउने अगष्टमा नेपाल जाने बिचार गरेको छु । अहिले सम्म त नेपाल जानलाई केहि तयारी गरेको छैन । त्यसो त अझै चार पाँच महिना नै बाँकी पनि छ । म सन २००३ को जनवरीमा अमेरिका आएको थिएं । चार बर्ष पुरा भै सक्यो यो पाली भने चार पाँच महिना बस्ने गरेर जाने बिचार गरेको छु ।

गीत : मुर्दा भएको रातले ।

मुर्दा भएको रातले पनि बिहानी बोलाउदछ
चुपचाप भएर यो दिन फेरी रातै भएर टोलाउदछ ।

न त बोल्न नै यहाँ छुट छ
घर घरमा आपसी फुट छ
जोगाउने कसरी स्वभिमानलाई
जहिंतहीं ब्रम्ह लूट छ ।

कैयन आँखामा शान्तीको आस छ
श्मशानमा आज हरेकको बास छ
शान्ती भयो धेरै परको कुरा
सबै संग मृत्युको त्रास छ ।