आजभोली जाँगर त्यसै मरेको छ । न नयाँ कुरा केहि लेख्न सकेको छु न त लेख्दै गरेका कुराहरुलाई निरन्तरता दिन सकेकै छु । ब्लगमा राख्नुपर्ने कुराहरु धेरै छन तर जाँगर नै नचलेपछि के लाग्छ र ? त्यसो त प्रत्येकदिन कम्तीमा छ घण्टा (धेरैजसो राती) कम्प्युटरमा बस्ने म आजभोली मुश्किलले २ घण्टा बस्छु होला । मैले आफुले लेखिरहेको दुईवटा ब्लगहरु , यौटा यहि र अर्को हाम्रो गौरादह र अर्को यौटा मैले ईडिट गर्ने गरेको गरेर जम्मा ३ वटा ब्लगहरु देख्दा माया लागेर आउंछ - भक्तराज आचार्यले गाए जस्तै - हजार सपनाहरुको माया लागेर आउंछ बाँच्ने रहर जस्तै मनमा भएर आउंछ ..................
म लेख्नलाई त्यती अल्छि गर्ने मान्छे त हैन तर खै किन हो आजभोली त्यस्तै भै रहेछ । त्यस्तै भन्नाले त्यस्तै क्या । खासकुरा कम्प्युटरले मलाई नियमित टाउको दुख्ने ब्याथा दिएको छ । आजभोली खल्तीमै Aspirin नबोकी धरै छैन त्यसैले पनि कम्प्युटरमा कम बस्न थालेको छु र कम लेख्ने गरेको पनि हुँ यो क्रमको अन्त्य सायद आँखामा चस्मा नचढाई नरोकिएला ।
जहाँ सम्म जाँगरको कुरा छ अब भने नभएको जाँगरको सिला खोजेर भएपनि लेख्ने क्रमलाई निरन्तरता दिने बिचार गरेको छु । हेरौं लेख्छु होला ।
No comments:
Post a Comment