Saturday, September 30, 2006

गजल ।

म झरेर हाँगाबाट भुईंमा सुकेको पात भएं ।
मुटुनै टुक्राउने छातीमा दुखेको आघात भएं । १

कति कति कुरा पिरतीका तिमीसँग गर्नै बाँकी ,
भन्दा भन्दै नसकेर गलामा अडेको बात भएं । २

प्रतिक्षामा म जुनेलीको अझै पनि त बसेकै छु ,
जून बिना म चुक जस्तै कालो अँध्यारो रात भएं । ३

मन्दिर भित्र पाईला राखी भगवान भेट्नुथियो ,
अटाउंदिन ढोकामा म पानी अचल जात भएं । ४

समयलाई मुठ्ठीभित्र राख्न खोज्ने दीपक आज ,
दुनिँया सँग हारेर सँधै तल पर्ने हात भएं । ५

नेपाली पोष्ट डट कममा प्रकाशित ।

No comments: