बोल्दाबोल्दै बिचैमा त्यो अक्मकायो बरा !
सम्झी सम्झी बोल्दा पनि भक्भकायो बरा !
खान्तलासी लिन थाले केर्नेहरु मिली ,
निर्दोष छु भन्दै खल्ती टक्टकायो बरा !
नाङ्गेझार पारी छाडे दोषि तैं होस् भने ,
लुग्लुग् काम्दै जाडोले उ ठक्ठकायो बरा !
लाठी मुङ्ग्री मात्रै कहाँ बन्दुकै सोझ्याए ,
आँखै सामु मृत्यु देखि सक्पकायो बरा !
जबर्जस्ती दोषि भनि समातेर लगे ,
कस्तो कानुन् यो ? भनेर थक्थकायो बरा !
5 comments:
nice
धेरै राम्रो ।
deepak jee,
sarai man paryo kya damichha.
गजलमा ठेट नेपाली शब्दहरुको बेजोड प्रयोग गर्नुहुन्छ तपाई ।
सायद सामान्य नेपाली जनताकै टिठ लाग्दो अबस्थाको बयान गर्नु भएको होला, मन छुने छ।
मक्तासम्म आईपुग्दा निमुखाको बेहाल हुने समाजको सजिव चित्रण देखीन्छ ।
abat gajalko jhari nai laagn thaale jsto6 ........ramro barsat pareko 6.
माथि दिलिप जि ले भन्नु भए झै हा म्रै नेपाली जनता को टिठ लाग्ने अवस्थाको चित्रण गरेको छ तपाईंको गजल ले ।
हिर्दय छोयो ।
Post a Comment