सपनाको मेरो जिन्दगीमा
एकदिन त्यो आई
साथमा समस्त सुख र खुशीहरु
समेटेर ल्याई
निरर्थक म भित्र
नयाँ अन्दाज भरेर
धुमधामले सजाई
निर्मल पबित्र औंलाहरुको
मिठो स्पर्सले
मेरो मनको सारँगी रेटेर
यौटा अपुर्व धून बजाई
अकल्पनिय आनन्दले
मेरो आकाश मुस्कुराईरहेको बेला
अफसोस !!
मनका सारा तारहरु छिनालेर
मेरो बेसुरो जिन्दगीलाई
धून रहित त्यसै छाडेर
आज फेरी उ
कुन्नि कता गई ।
१५ पौष २०५७
No comments:
Post a Comment