कविता : म दीपक र दीपकहरु

म दीपक
तिमीले जलायौ
र जल्दैछु शनै: शनै:
रित्याउँदै आफुलाई
दियालोको तेल जस्तै
छोडेर केहि उज्यालो
तिमीलाई
हेर
मेरा ईच्छाहरुको पच्छ्यौरी
लहराएको छु धुँवासँगै
तरँग फैलाउँदै किरणहरुको
मेटीरहेछु
आफुलाई पल पल
यौटै उज्यालो सत्यको खातिर
सत्य - यहि उज्यालो
जहाँ मैले जलाएर आफुलाई
तिम्रो दृश्यमा
पवित्र निर्मल सोचको
सुन्दर सानो सँसार
पारिरहेको छु
सत्य - यहि उज्यालो
जहाँ मैले रित्याएर आफुलाई
विलिन हुनेछु अँध्यारोमा
छोपिनेछ मेरो निँती
सानो सुन्दर संसार
जव म निभ्नेछु
दियालोमा तेल सकिएर
त्यसैले आउ
यहि उज्यालोमा अहिले नै
जलाईराख
दीपक तिमीभित्रको
र छोड प्रेरणा उज्यालोको
ता कि
प्रकाश छर्दै सुन्दर संसारमा
जलिरहुन् हरदम
लाखौं लाख दीपकहरु ।

अघिल्लो साता माईसंसारमा फोटोमाथी कविता लेख्ने क्रममा लेखेको यो कविता बल्ल आज यहाँ राखेको छु ।