गजल : फूल घोप्टिएर रो'को देखेँ

बोटै मुनि मैले फूल घोप्टिएर रो'को देखेँ ।
हाँगामा हाँस्ने फूलले पनि भुईँ छो'को देखेँ ।

बिना डर खित्खित् गर्ने सुकुमार कोपिलाको ,
शिशिरको जाडो पनि झेल्दै फूल्ने धोको देखेँ ।

उभिएर बोट छेउ जगत् लाई गमिहेर्दा ,
फुकाउनै नसकिने अनेक् अनेक् पोको देखेँ ।

गोडीमेली त्यही फूल पानी सिँचि फूलाउने ,
मालीको हत्केलाभरी ठेउलाझैं फोको देखेँ ।

सुस्त बच्चा आँगनमा बोल्दैथियो ईशाराले ,
गोठ्मा नाम्ले गाई अनि थोत्रो रित्तो डोको देखेँ ।
मालीको आँङ्नामा सुस्त बच्चा थियो घस्रिरा'को ,
गोठ्मा नाम्ले गाई अनि थोत्रो रित्तो डोको देखेँ ।

फूल रुँदा दुखिदिने यै 'दीपक'को नजरले ,
हेर्दैलाँदा संसार यो आधासरै भोको देखेँ ।

आज जन्मदिन परेको भाई विज्ञानलाई जन्मदिनको शुभकामनाका साथ । यो गजल आजको मिती सम्म पुरा गर्न र आजकै मितीमा ब्लगमा राख्न अनुरोध सम्म गर्ने विज्ञान भाईलाई जन्मदिनको उपहार यो गजल ।



साथै यो गजल पुरा गर्न उत्साह थपिदिनुहुने र सुझाब सम्म दिनुहुने सबै ब्लगर मित्रहरुलाई पुर्ण गजलमा अपेक्षा अनुशार वजन दिन सकिनं भने क्षमा चाहन्छु - निक्कै सकस नै भयो मलाई यो पुरा गर्न ।