गजल : भाँची राख

धेरै दिन भैसक्यो केहि नलेखेको आज त लेख्छु भनेको लेख्न लागेको कुरा अधुरै छ । त्यसैले केहि अगाडी ड्राफ्टमा राखेको यो गजललाई नै यहाँ राख्दैछु ।

उमेर औंलासंगै पितृको भाँची राख ।
हाईसञ्चो हुनेभो भनेर नाची राख ।
बाँचुञ्जेल पितृसेवा नगर्दा नि भयो ,
काजक्रियामा त गरें भन्न साक्षीराख ।
दुखसागरमै रहे छउञ्जेल जिउ ,
तराउ बैतरणी गाईको बाछी राख ।
खाली खुट्टा , आधाजिउले जुनी बिताए ,
वस्त्रदानमा सृजन्तैसंग काछी राख ।
बनाउ एक चौतारो दोबाटो खोजेर ,
सम्झनामा वरपिपलको गाछी राख ।
रहिनन लौ बुहारी अब प्रिय तिम्री ,
फेरेर नाउँ मन्दाकिनी , मिनाक्षी राख ।
रहेन बुहार्तन् अब तिम्री प्रियलाई ,
फेरेर नाउँ मन्दाकिनी , मिनाक्षी राख ।

मैले मक्तालाई सक्दो सच्याएको छु , अब हुन्छ कि ?