यतिखेर मलाई 'समय नै ईश्वर हो समयले हिँडाउंछ' भन्ने गीत याद आईरहेछ भलै म समयले हिंडाएर हैन आफ्नै रहरले ( अलास्का हेर्ने ) त्याँहा जाँदैछु । हवाईको विदाईमा निकै लामो गरेर लेख लेखुँला भन्ने थियो मनमा तर यतिखेर म धेरै केहि लेख्न सकिरहेको छैन । अलास्का पुग्ने उत्तेजना र हवाई छोड्ने खल्लोपनाको संमिश्रणले न्युट्रलमा बसेझैं महसुस भैरहेछ । हवाई छाडेपछि सबैभन्दा धेरै म यहि सुन्दर समुन्द्र किनारलाई सम्झनेछु । यहि किनारसंग मेरो गहिरो आत्मियता गाँसिएको थियो ।
6 comments:
What a great moment of reading blogs.
नयाँ ठाउँमा झनै प्रगति होस् - शुभकामना छ तपाईलाई !
तपाईँको यात्राको नयाँ चरणमा खुशी र सफलताहरु ओइरिउन् भन्ने शुभेच्छा ब्यक्त गर्न चाहन्छु।
हिममय अलास्कामा फुरेका तपाईँका सुन्दर रचनाजरु पनि नियमित पढन पाइने छ भन्ने आशा पनि राखेको चु।
झिटि गुण्टा नै कसेर हवाई छाड्नु भएको हो कि अलास्ला घुम्न मात्रै हो ?
जे होस सफलताको लागी मेरो पनि शुभकामना ।
के छ दीपक दाई हामी लाई त अलास्का गएर माया मारेको न फोन नै गर्नु हुन्छ ।
न त ब्लग नै उप्डेट गर्नु हुन्छ ल ल ठीक छ हेरौ यो सुन्दर हावाई छोडेर ।
त्यो बिरानो अलस्का म कति दिन बस्न सक्नु हुन्छ हेरुला उही सताउने भाई बिज्ञान।
धन्यवाद सबैलाई ।
Post a Comment