कविता : खहरे बाँधे पनि ।

सागरमै मिल्न जान्छ पानी खहरे बाँधेपनि
आँखिर नासिजान्छ देह रिसईवि साँधेपनि ।
तिमी फूल भएर फूल्दा काँढा पनि मित्र हुन्छ
असल र खराब दुबैथरी नै तिमी भित्र हुन्छ ।
घाउ अरुलाई लगाए पनि मुटु त तिम्रो दुख्छ
अहँकारले उठेको शिर एकदिन अवश्य झुक्छ ।
लेखिदेउ दुइ अक्षर मुटुमा माया फैलन सक्छ
मेटाउंदा माया मनको मानवता वैलन सक्छ ।
हटाएर मनको कालो तिमी शुद्ध बन्न सक्छौ
माया रोप मनमुटुमा तिमी बुद्ध बन्न सक्छौ ।