कविता : आकाश अनि ऐंठन

फेरी
खसिरहेछ आकाश
चोक्टा चोक्टा भएर
मेरो छातीमाथि
र थिचिरहेछ मलाई
रातैभरी ऐंठन पार्ने गरेर
उकुच पल्टिएको
असारे पैतालाले
बज्र धर्ती टेकेर
मेरी आमा अझै
धारे हात लगाउँदैछिन्
त्यहि आकाशलाई
'जेमराज' राते लागेको हैन
खडेरीले डढेका हुन
उनको गर्भमा राखिएका ब्याडहरु
किनकि
खसिरहेछ आकाश
चोक्टा चोक्टा भएर
मेरो छातीमाथि क्रमश
र थिचिरहेछ मलाई
रातैभरी ऐंठन पार्ने गरेर ।