गफ ! .....

जस्तो कि मैले फेसबुकमा भर्खरै हल्ला गरेको छु - २०२७ सालमा पहिलो पल्ट साझा प्रकाशनबाट प्रकाशित भीमनिधि तिवारीको 'इन्साफ' उपन्यास...

विचारहरू अचेल कति भद्दा भएर देखा पर्छन् जस्तो कि- यो नितान्त नौलो हो, यो कोही जान्दैनन् अथवा यो कसैले बुझ्नै सक्दैनन् । मूलब...

कोही पक्का छ कहीँ अदृश्यमा जो - मलाई कविता सुनाइरहेछ मलाई कविता पढाइरहेछ मलाई कविता बुझाइरहेछ मलाई कविता सिकाइरहेछ । म, मानौं कि ...

सुन दु:खले रोइरहेकी ए ! सुन्दरी, दु:खलाई आजैदेखि ह्याकुलाले मिचेर हिँड्नु हिँड्दै जानु यो बाटोमा अलिपछि सुन्दर फूलबारी आउने छ त्यह...

 मुक्तक म खासै लेख्दिनँ । निक्कै पहिले लेख्थें मुक्तकको संरचना र मर्म नबुझी नबुझी, पछी मुक्तक लेख्नै छोडियो । झुक्किएर बिच-बिचमा लेख्नै पर...

मेरो लागी तिमीले पकाएको सेलरोटी तिम्रो लागी मैले पकाएको सेलरोटी दुबै ढँग नपुगेर जब ह्रदयको आकार लिन्छन् म सम्झन्छु स्कूले ति दिनहरु ...

घर फर्किरहेको मानिस च्यातुँ चर्यात् चर्यात् पारेर पाना पाना छुट्याउँदै पुस्तकबाट र जतनले पट्याएर गोजीमा बोकेर हिडुँ ! या त एउटा अक...

महानगरबाट निस्कने राष्ट्रिय दैनिक पत्रिकामा एकदिन यस्तो विज्ञापन छापियो - "......म फलानो ठाउँ बस्ने, फलानो ठाउँ काम गर्ने, यति वर्ष उम...

सम्झिरहेथें ज्ञात अज्ञात शहीदहरुलाई लाग्दै थियो एउटा कविता त लेख्नै पर्ला आमा उभिनुभयो अगाडी र सोध्नुभयो, 'ए कान्छा, यो सहिद भने...